kübraa0112 Günlüğü, 09 Ağu 22

farkli sebeplerden oturu ben de oyleyim... bi sure kendime tamamiyla izin verip, eninde sonunda bikacagimi ve yeter axlea bu kadar diyecegimi biliyorum. hatta artik eski saldirganligim da yok, yavas yavas etkisi gidiyor... ha kilo aldim mi, evet bu 1 bucuk haftada 2 kilo civari aldigimi tahmin ediyorum ama yavas yavas kendiliginden azalmaya basliyor istahim ve ataklarim. bence diyet surecinde bedeninin isteklerine o kadar odaklaniyor ki insan, psikoloji farkettirmeden elden gidiyor alttan alta guncel hayat sartlariyla, klasik dertlerle. sonra yasanilan en ufak bir durumla patliyor bi anda lastik ve durdurmak imkansiz oluyor. bu diyet sureclerinde hayir bedenimin zeytine ihtiyaci yok, hayir bibere ihtiyaci yok bile diye diye kendimi resmen robotlastirmistim. diyeti bu kadar ciddi yaptiysak ve bedenimizi ciddiye aldiysak, bozulan psikolojimizi beslemek de bize dusuyor. ha bunu baska seylerle pek âlâ cok daha guzel besleyebiliriz, ama bu benim icin mumkun olmadigindan tek ilac yemekler gibi hissettiriyor. bu gunler de gececek geciyor ama. sadece kendine diyette gosterdigin saygı kadar, bu donemlerde de goster. biraz dinlendir, biraz besle psikolojini ve sonra hazir oldugunda ipleri tekrar eline al. +3 kilo 5 kilo inan hicbir sey degil. hicbir sey uzuntunden, psikolojinden, iyi hissetmenden degerli degil. zaten bi sure sonra (ozellikle eger gecmiste saglikli yasqm aliskanligi temellerini attiysan) bu sagliksiz ve asiri yemelerin psikolojine iyi gelmemeye basladigini fark ediyorsun ve kendi oz iradenle donuyorsun yine diyete -ayni zamanda hedef ve hayallerin icin de-. yine de asiri yemelerini nispeten daha saglikli alternatiflerle yapabilirsin. ama canin ne cekiyorsa yemeni, icindeki canavari ancak ona istedigini verdiginde susturabilecegini dusunuyorum. en azindan bende durum boyle.  

Axlea ya katılıyorum. Bence yemeğe devam et. Eninde sonunda bıkacaksın.