hernameishan Günlüğü, 30 Eyl 20

Sanki zayıf olunca her şey mükemmel olacak gibi, ya da çok istediğiniz şeyleri alınca ama istediğinize kavuştuğunuzda hayat aynı şekilde devam ediyor. Oturduğum yerden yaşlanmakla meşgulüm. Saat sayıyorum. Zayıflayim de instaya foto atarım, artık "Zayıfsın ama bacakların kalın diyemeyecekler." diye düşünürdüm. İnstagram kullanmak da çok saçma geliyor artık çünkü birisi kocasıyla karısıyla foto atınca aa ne güzel falan demiyorsun sırf beğenmek için beğeniyorsun. Sen paylaşınca da onlar aynı şekilde. 63 kiloyken gayet halimden memnundum. Çocukluktan çıkmışım kilo aldığımın farkında değilim hiç. Bol giyiyorum zaten, ailen lise dörde kadar giy diye sanki daha da büyüyecekmişsin gibi üniformanı 3 beden büyük almış. Ta ki insanlar "Börek çok mu seviyorsun, çok mu yiyorsun, şişmansın sen diyene kadar". Geçen ortaokul arkadaşım ilkokulda bile bu kadar zayıf değildin dedi. Kilomun hesabını mı tuttun yani. İnsanları incelemekten ne anlarlarsa... Zayıf olunca mankenlik yapmaya başlamadım. Geçen marketten çıkarken oğlanın biri "Bu niye bu kadar zayıf ya" dedi. Şişman olsan da çanağı geniş falan diyorlar. Herkes çok mükemmel ya başkasında kusur arıyor. Buraya kadar okuduysanız beyninize sağlık çünkü artık insanlar bir paragraf bile okumaya üşeniyor...